Bemiddelingen

De Belgische Wet bevat geen definitie over “bemiddeling”.

 

B. ALLEMEERSCH definieert bemiddeling als een wijze van geschillenoplossing waarbij een derde de partijen begeleidt in een poging om hen zelf te doen uitkomen op een akkoord dat geheel of gedeeltelijk een einde maakt aan hun geschil.

 

A.F.M. BRENNINKMEIJER geeft een meer wetenschappelijk-methodologische definitie: een vorm van conflictoplossing waarbij een onafhankelijke neutrale derde, de bemiddelaar, de partijen begeleidt om vanuit hun werkelijke belangen tot een gezamenlijk gedragen en voor ieder van hen optimale oplossing van hun onderlinge conflict te komen.

 

In ieder geval zal de persoon waarop u beroep doet om te bemiddelen (dit zal over het algemeen een advocaat zijn, gelet op de ruime achtergrondkennis van het recht, maar kan ook een notaris zijn, jurist, en zelfs een persoon met een volstrekt andere achtergrond) zich op het ogenblik van de bemiddeling opstellen als een onafhankelijke instantie, die voor alle partijen even goed zal werken en naar alle partijen even goed zal luisteren, teneinde te komen tot een regeling waarin iedereen zich kan vinden.

 

Bemiddelaars bestaan in alle kleuren en geuren, en zijn terug te vinden in hospitalen (bemiddelaar-ombudsman/vrouw), strafzaken, jeugdzaken, echtscheidingen, gemeentes, grote bedrijven, banken etc. Belangrijk is wel dat de partijen die kiezen om hun geschil voor te leggen aan een bemiddelaar, weten welke competenties, ervaring en achtergrond ze van hun bemiddelaar verwachten.

 

In veel (maar zeker niet alle) zaken is het aangewezen een advocaat te kiezen voor uw bemiddeling, en dan liefst een advocaat met de nodige achtergrond m.b.t. het specifieke geschil.

 

Het kantoor van Meester Siegfried De Mulder is steeds bereikbaar voor bemiddelingen tussen buren(gemene muur, afpaling, dakdrup, schoorsteen, geluid,…), huurder en verhuurder, koper en verkoper, aannemer en bouwheer, een commercieel geschil en tal van andere problemen, ongeacht het aantal partijen en het aantal problemen, en dit in alle soorten van burgerlijke en commerciële geschillen.

 

Advocaat De Mulder behaalde het getuigschrift van de basismodule en uitstroommodule van Bemiddelaar in Burgerlijke en Handelszaken aan het Instituut GAIUS van de Universiteit Gent, i.s.m. de Universiteit Antwerpen, hetgeen naast de nodige ervaring en opleidingsachtergrond, de basisvereiste is teneinde te kunnen worden erkend als Bemiddelaar door de Federale Bemiddelingscommissie. De erkenning zelf als bemiddelaar werd evenwel vooralsnog niet aangevraagd, vermits dergelijke erkenning gepaard gaat met tal van bijkomende beroepslasten en permanente bijscholingsverplichtingen.

 

 

Grote verschillen tussen een erkend bemiddelaar en een niet erkend bemiddelaar zijn er evenwel niet. Zo zal een bemiddeld akkoord, bemiddeld door een erkend bemiddelaar, kunnen worden gehomologeerd door de rechtbank, hetgeen van dit akkoord indien nodig een afdwingbaar instrument maakt.

 

Echter, een niet erkend bemiddelaar beschikt over het instrument van de dading, een door het burgerlijk wetboek voorziene overeenkomst die mogelijk maakt om eveneens in onderling akkoord tussen alle partijen een geschil te beëindigen, rekening houdende met éénieders bekommernissen en belangen. Een dading is een nieuwe overeenkomst waarin partijen wederzijds toegevingen doen teneinde hun geschil bij te leggen, en waarin eveneens sancties kunnen worden opgenomen teneinde de opgenomen afspraken te doen eerbiedigen. Laat één der partijen toch na om de dading te respecteren, dan kan eenieder zich tot de rechter wenden teneinde uitspraak te laten doen over de eventuele schendingen van de overeengekomen verbintenissen.

 

Artikel 2044 Burgerlijk Wetboek definieert de dading als volgt: Dading is een contract, waarbij partijen een gerezen geschil beëindigen, of een toekomstig geschil voorkomen.

 

Bespreek met Meester De Mulder een bemiddelingsprotocol, houdende tal van afspraken en verbintenissen over de wijze waarop er zal bemiddeld worden en hoe partijen zich tijdens de bemiddeling zullen verhouden tot mekaar, en waarin tevens wordt afgesproken hoe partijen de bemiddelaar zullen vergoeden.

 

Werken met een bemiddelaar heeft een aantal voor- en nadelen. Een veel genoemd voordeel is de flexibiliteit, snelheid en bovenal het feit dat partijen tal van gerechtskosten uitsparen, en zij de prijs van de bemiddelaar bij helften dienen te vergoeden. De prijs van 1 ervaren bemiddelaar zal dan ook vaak minder zijn, dan deze van een lange procedureslag waarbij iedere partij haar eigen advocaat moet betalen.

 

Een groot en veel opgeworpen bezwaar is het gegeven dat bemiddelen geld kost, terwijl er geen zekerheid bestaat over de duurtijd en het resultaat. Inderdaad kan een partij opzettelijk een bemiddeling opstarten teneinde tijd te winnen of de andere partij te overtuigen geen procedurele stappen te ondernemen. En finaal, na enkele weken/maanden van bemiddelen, kan een partij zich vrijelijk terugtrekken uit de bemiddeling, zonder dat een dading (of bij erkende bemiddelaars, een bemiddeld akkoord) tot stand is gekomen. Daarentegen stuit of schorst de opstart van een gerechtelijke procedure met zekerheid bepaalde termijnen, en is er tevens zekerheid dat er vroeg of laat een beslissing tussenkomt van de rechter. Bovendien zal bij een gerechtelijke procedure de winnende partij van de verliezende partij een vergoeding ontvangen – de zogenaamde rechtsplegingsvergoeding – hetgeen bij een bemiddeling niet het geval is.

 

Noteer dat u Meester De Mulder steeds kan consulteren teneinde te bekijken welke de meest aangewezen weg van conflictoplossing is teneinde tot het door u gewenste resultaat te komen.